مراسم نکوداشت استاد محمد کوچکپور کپورچالی، عکاس برجسته گیلانی، ساعت 17 عصر روز شنبه 25 آبان 98 در سالن اجتماعات پژوهشکده گیلان شناسی برگزار گردید. دراین مراسم تعدادی از دانشگاهیان؛ هنرمندان، خانواده محترم استاد کوچکپور و علاقمندان به هنرعکاسی حضور داشتند.
در ابتدای مراسم دکتر موسوی، رئیس پژوهشکده گیلان شناسی، با حضور در جایگاه به مدعوین خیرمقدم گفتند و در ادامه با توجه به گرایش علمی خود، یعنی مرم شناسی و جامعه شناسی، با اشاره به تاریخ پیدایش جامعه شناسی و عکاسی، براین نکته تأکید کردند که عکاسی به عنوان ابزاری به کمک جامعه شناسی آمده است و در تأیید اهمیت این هنر، به مردم شناس معروف، مالینوفسکی، که در سالهای 1914 تا 1918 ضمن تحقیق خود در گینه نو مجموعه ای عکس فراهم نمود که امروزه گنجینه مهمی در جامعه شناسی و مردم شناسی است، اشاره کردند. به عقیده ایشان عکاسی توانست در تکامل تحقیقات جامعه شناسی تأثیر بسیاری داشته باشد.
دکتر موسوی در بخشی از سخنان خود اظهار داشتند که: «عکاسی یعنی اندیشیدن با دوربین و پیچیدگی کار عکاس این است که باید به وجوه پنهان پدیده ها توجه کند، همان کاری که جامعه شناس با پدیده های اجتماعی میکند و دراین عرصه ما مدیون استاد کوچکپور هستیم که همواره درد، رنج، حرفه و مشاغل مردم و طبیعت این مرز و بوم را سوژه لنز دوربین خود قرار داده است و با عشقی که جانمایه کارش بوده با مردم زندگی کرده و مانند یک مردم شناس آرمان خود را برکشیدن و به تصویر کشیدن تجربه زندگی مردم قرار داده است»
در ادامه جلسه آقای مهندس فرامرز کوچکیزاد، نویسنده و پژوهشگرگیلانی، به جایگاه رفتند. به گفته ایشان مفاخر آخرین درجه اعتلای علمی و فرهنگی در یک فرد است و دراین عرصه استاد کوچکپور یکی از مفاخر استان گیلان است. استاد کوچکپور درست مانند نیما که بانی شعر نیمایی بود، بانی عکاسی هنری در گیلان بوده و ایشان بودند که ما را با عکاسی به عنوان یک هنر آشنا کردند و در یک کلمه بنیانگذار هنرعکاسی در گیلان استاد کوچکپور هستند.
پس از صحبتهای مهندس کوچکیزاد، آقای رضا گلچین، مدرس دانشگاه و عکاس گیلانی، سخنان خود را آغاز کردند؛ ایشان با قیاس آقای کوچکپور با افراد برجستهای مانند کیارستمی، به اصالت کار ایشان اشاره کردند و نقش کوچکپور به عنوان اولین فرد که هنرعکاسی را وارد ایران کردند، را ارج نهادند. آقای گلچین در ادامه صحبتهای خود توجه حضار را به این نکته جلب کردند که از نظر روانشناسی بیشترین آسیب را والدین به کودک وارد می کنند و هنر عکاسی به مثابه فرزند بیشترین آسیب را از متولیان رسمی به دلیل عدم شناخت و درکشان از این هنر دریافت می کند و نیاز است حمایتهای دولتی از هنر عکاسی و عکاسان بیشتر گردد. ایشان در پایان صحبتهای خود با اطلاق عنوان پدر عکاسی گیلان به استاد کوچکپور، از فعالیتهای ایشان در عرصه عکاسی تقدیر و تشکر کردند.
در ادامه برنامه خانم طاهره شارمی، شاعره گیلانی و آقای بیژن فکوری، از همشهریان استاد، ضمن تقدیر و تشکر از ایشان، اشعار و دلنوشته های خود را برای حضار قرائت کردند. بعد از این بخش از برنامه کلیپی از آثار استاد پخش شد و پس ازآن استاد کوچکپور به جایگاه رفتند و برای حضار صحبت کردند.
استاد کوچکپور ضمن تشکر از پژوهشکده گیلان شناسی و دانشگاه گیلان و مدعوین ابراز خرسندی داشتند که در طول فعالیت حرفه ای خود 300 هزار عکس از خود بر جای گذاشتند که بیش از 90 درصد آنها هرگز تکرار نخواهند شد. ایشان سخنرانی کوتاه خود را با این گفته پایان دادند که: امروز با ناتوانی جسمی به اینجا آمدهام که بگویم در طول فعالیت خود هیچگاه بابت آموزش به جوانان علاقمند مبلغی دریافت نکردهام و امیدوارم که بتوانم به جوانانی که هنرعکاسی را انتخاب می کنند کمک کنم.
در پایان جلسه سردیسی جهت تقدیر از زحمات و فعالیتهای حرفه ای استاد کوچکپور به ایشان تقدیم شد.
