نکوداشت زنده یاد "فرامرز مسرور ماسالی" شاعر و پژوهشگر فرهنگ تالش زمان: پنجشنبه 18 بهمن ساعت 15:00 مکان: پژوهشکده گیلان شناسی فرامرز مسرور ماسالي در سپيده دمان 1324 خورشيدي در ميان جنگل­ هاي سرسبز ييلاق ماسال (اولسبلنگاه) در يك خانواده روستايي تولد يافت. در سال 1351 به استخدام آموزش و پرورش درآمد و در دبيرستان­ هاي منطقه به تدريس ادبيات مشغول شد و پس از سي سال تدريس در اوايل مهر ماه 1379 بازنشسته شد. اخذ مدارك و تأیيد­هاي مختلف از جمله گواهي­نامه ميسيون بین­ المللي در مورد شهادت پيغمبر، درسال 1349 گذراندن دوره فقه و اصول و فلسفه اسلامي و تفسير و اجازه حقوق شرعي و اسلامي از مرجع بزرگ، آيت الله مرعشي نجفي در سال 1353 و اخذ دانشنامه علوم اسلامي با رتبه­ ممتاز، بخشي از مطالعات و دانش اندوزي دامنه ­دار وي بود. همزمان با فارغ­ التحصيلي از محضر حسن ميرخاني در انيستيتو هنر تهران، هنر خوشنويسي را آموخت. گذشته از هنر خوشنويسي در نقاشي و تئاتر نيز فعاليت داشت و به غير از راه اندازي فعاليت ­هاي مربوط به اين رشته در ماسال، او را پدر شعر نوين تالشان ايران مي­دانند. معروف ترين اثر تالشي مسروردر حوزه شعر، مجموعه "خنديله پشت" است كه در اسفند 1350بر وزن «مفتعلن مفتعلن فاعلن»  و در سال  1352 براي اولين بار به چاپ رسيده است. اين مجموعه در سال 1392 به همت «ياسر كرمزاده هفت خاني» با دقت بي نظيري مجدداً چاپ شده است. منظومه «خنديله پشت» نخستين اثر مكتوب به گويش جنوبي زبان تالشي است كه در قالب كتابي مستقل درآمده و در آن، شاعر، قله خنديله پشت، يكي از قلل منحصر به فرد زادگاه خود را خطاب قرار داده و آن را به شنيدن درد و دل خود فرا مي خواند. شاعر خنديله پشت، درآغاز دوره معلمي خود در شهر تبريز، شاعر حيدر بابا(شهريار) را ملاقات كرده و با وي هم ­سخن شده است و از اين رو خنديله پشت علاوه بر هم وزني با حيدر بابا در ساير زمينه­ ها نيز گاه رنگ و بوي اين اثر را به خود مي­ گيرد و تحت تاثير آن است. فرامرز مسرور ماسالي در 19 دي ماه 1390 چشم از جهان فروبست. از ويژگي­ هاي اصلي شعر مسرور، استفاده از عناصر اجتماعي و دغدغه­ هايي است كه عموماً مردم با آن روزگار خويش، سپري مي­ كنند. اين مؤلفه در سراسر شعرهاي تالشي مسرور به چشم مي­خورد:شرح دلگيري­ ها و بيان رنج­ ها و غصه­ ها،پناه بردن به خاطرات دوران كودكي كه تلخي­ هايش نيز اينك حلاوتي بي­ نظير دارد، بيان بازيگوشي­ ها، شيطنت­ ها، تنبيه شدن­ ها در مكتب خانه «ملاصفر» دعواهاي بچگانه، «لپه مزا» كردن­ ها،شرح ماجراهاي سفرهاي ييلاقي و كوچ، توصيف دقيق و جزئي مناطقي كه شاعر در طول زندگي بارها از آن­ها عبور كرده، شرح روابط انساني و عاطفي موجود بين گذشتگان،ارائه گزارشي از فعاليت­ ها و همدلي­ هاي بين مردم، توصيف جشن­ ها و تبيين آداب ورسوم بومي- محلي ، بيان خصائص اخلاقي و به نوعي شكوه از وضعيت موجود، ذكر غصه­ ها و شادي­ هاي ايام كودكي و جواني، بيان تجربه­ ها توأم با حكمت و اندرز و سرانجام انتقاد از نوع روابط موجود و محكوم نمودن سردي حاكم براين روابط و ... از جمله عناصري هستند كه مسرور در شعر تالشي خود مورد توجه قرار مي­دهد. علاوه بر مسائل يادشده، تم­ هاي مذهبي و اجتماعي ،كه برگرفته از باورها و دريافت­ هاي دروني شاعر است و پيوندي ناگسستني با باور­هاي مخاطبانش دارد،بايد به عناصر معنابخش شعر مسرور افزود. او هرجا كه لازم ببيند دليل شاعر بودنش را نيز شرح مي­دهد: شاعر بيمه اَلاشه داري شي پِرام كوكو             بلبل بوبوم اَويجَه سرا- دومَني كوكو شاعر بيمه كه ظلمي لوكي خاشي شي بوبوم     سنگي سري- سقي شي و اَلاشي شي  بوبوم شاعر  بيمه   زاهار  بكرم   ظاليمي   سري           چَفته    و  زنگلي   بژنم     ظاليمي     بَري .   آثار استاد مسرور: از مرحوم فرامرز مسرور یازده عنوان کتاب و بیش از 150 مقاله تحقیقی و پژوهشی بر جا مانده است. علاوه بر این 14 کتاب از ایشان آماده چاپ است که امید می­ رود با پیگیری اهل فرهنگ و متولیان امر به انجام برسد. برخی از کارهای منتشر شده بدین قرار است: 1-مجموعه خندیله پشت که برای اولین بار در سال 1352 به چاپ رسید. 2- مجموعه شعر عاشورایی دریا در تشنگی چاپ اول 1380 و چاپ دوم 1387. 3- مجموعه شعر در حصار سنگ. 4-مجموعه شعر در فصل زخم تبر. 5-کتاب فرهنگ لغت تالشی که در آن بیش از 5000 واژه تالشی ترجمه می شود و در سال 1385 به چاپ رسیده است. 6-مجموعه شعر همراه با غزل که در سال 1387 به چاپ رسیده است. 7-کتابی در زمینه تبارشناسی با عنوان شجره انساب از آن مرحوم در سال 1387 به چاپ رسیده است. 8-کتاب نامداران ماسال و شاندارمن در سال 1379 به چاپ رسیده است. 9-کتاب گستردگی زبان تالشی در سال 1383 به چاپ رسیده است.