گیلکی از گروه زبانهای شمال غربی ایرانی است. گروه زبانهای کاسپین در خانواده زبانهای ایرانی شامل زبانهای تالشی و گیلکی و طبری می‌باشند. در خانواده زبانهای غربی ایرانی زبانهای دیگری مانند کردی و بلوچی و زبانهای مرکزی (راجی و گلپایگانی و زبانهای ایران مرکزی و زبان زردشتیان یزد) و همچنین زبان سیوندی می‌باشند.
برخی گیلکی را به نام پهلوی خوانده‌اند. حمداله مستوفی قزوینی می‌نویسد: «در گشتاسفی که بخشی‌ست در مجاورت دریای کاسپین و نزدیک «سالیان»، زبان‌شان به پهلوی به جیلانی (گیلانی) باز بسته است.». مستوفی پهلوی را شبیه و وابسته به گیلکی می‌داند.
کتاب "واژهنامه گویش گیلکی به انضمام اصطلاحات و ضربالمثلهای گیلکی" گردآوری و تدوین احمد مرعشی از فضلای گیلانی در سال 1363 در 3000 نسخه و در 670 صفحه به همت انتشارات طاعتی چاپ و منتشر شد. این کتاب مجموعه‌ای از واژگان گویش گیلکی است که به‌صورت آوانگاری شده و همراه با برابرهای فارسی عرضه گردیده. چه در مقدمه به گویش گیلکی و چه در واژهنامه سعی شده کلمات بدان گونه که تلفظ می‌گردند، آورده شود. مضاف بر آن در گردآوری واژه‌ها بیشتر روی واژه‌های رایج در مرکز استان و حومه که رسمیت زیادتری داشته‌اند، تکیه شده است. پاپان بخش این مجموعه نیز، تعدادی از اصطلاحات و ضربالمثلهای گیلکی و معانی فارسی آن‌هاست. این فرهنگ مصور است و با فهرست اعلام و واژه‌های لاتین، فهرست اعلام و واژه‌های انگلیسی، فرانسه، آلمانی، ایتالیایی و روسی که به‌گونه‌ای در کتاب نامی از آنها آمده است به پایان می‌رسد.
