گزارش خبری نکوداشت هوشنگ عباسی

06 05 2018
کد خبر : 3987497
تعداد بازدید : 173
مراسم نکوداشت هوشنگ عباسی، معلم، پژوهشگر و گیلان شناس پرکار روز چهارشنبه ۱۲ اردیبهشت در پژوهشکده گیلان شناسی برگزار شد. در ابتدای این مراسم که به همت مجمع اسلامی فرهنگیان گیلان و پژوهشکده گیلان شناسی و با حضور دکتر حسن بلخاری، رئیس انجمن مفاخر ایران برگزار گردید، رئیس پژوهشکده گیلان شناسی ضمن قدردانی از حضور فرهیختگان گیلانی در مراسم اظهار کرد: هوشنگ عباسی هیچگاه از کتاب جدید غافل نبود و همسر گرانقدر ایشان کاملا بر این موضوع واقف هستند. دکتر سید هاشم موسوی،در ادامه با بیان اینکه هوشنگ عباسی یکی از افتخارات گیلان است، افزود: او یک سبک و شیوه زندگی برای همه ما در مسیرعلم آموزی است و همه ما باید سیره و راه ایشان را به عنوان الگوی خود قرار دهیم. وی با اشاره به این که مرکز ثقل ذهن این پژوهشگر برجسته گیلانی، کتاب است،افزود: عشق به فرهنگ گیلان همواره در وجود هوشنگ عباسی موج می زند و ایشان راه فرهنگ و ساده زیستی را برای مسیر زندگی خود انتخاب کرده است. دکتر موسوی: شرافت و بزرگمردی ایشان در راه علم و دانش اندوزی قابل تقدیر است و واقعا با هیچ صفتی نمی توان این محقق و پژوهشگر بزرگ گیلانی را توصیف کرد. رئیس پژوهشکده گیلان شناسی در ادامه با اشاره به این که هوشنگ عباسی با توجه به بار علمی و سطح آگاهی و اطلاعاتش همانند یک کتابخانه سیار است،تصریح کرد: ایشان برای اعتلای فرهنگ گیلان زحمات بسیاری کشیدند و من بسیار خوشحالم از این که در شهری زندگی می کنم که هوشنگ عباسی در آن زندگی می کند. سخنران بعدی، مدیر سازمان اسناد و کتابخانه ملی گیلان ضمن تبریک دو رویداد مهم اعیاد شبعانیه و روز معلم گفت: فرهنگ سرزمینی است که در آن پنجره ها رو به تجلی باز می شوند. ژاله حساس خواه، به عنوان یکی از بانیان این مراسم در ادامه تصریح کرد: مادامی که صاحبان فرهنگ مانند شاعران و ادیبان حیات دارند و می درخشند، یک قوم و یک جامعه زنده خواهد بود. حساس خواه گفت: هوشنگ عباسی نقش موثری در زنده نگه داشتن زبان و فرهنگ گیلکی داشته و امروز ما به پاس زحمات چندین ساله ایشان گردهم آمدیم تا بتوانیم بخش کوچکی از تلاش ها و فعالیتهای ایشان را به مردم معرفی کنیم. مدیر سازمان اسناد و کتابخانه ملی گیلان ضمن اشاره به سوابق فرهنگی هوشنگ عباسی گفت: وی در یکی از مصاحبه هایش گفته است: ما به فرهنگ گیلانی افتخار می کنیم، اما تلاش می کنیم هویت بومی خود را حفظ کنیم و باور داریم از این طریق می توانیم در باروری فرهنگ خود موثر باشیم. حساس خواه یکی از خصوصیات عباسی را خودشناسی بیان کرد و گفت: عباسی صداقت دارد و صداقت زمانی ایجاد می شود که هیچ گونه تضادی بین افکار و اعمال و رفتار انسان وجود نداشته باشد. وی افزود: قلم ساده و روان ایشان حاکی از این است که عباسی راه خود را درست انتخاب کرده و این راه را خوب بلد است. در ادامه رئیس انجمن آثار و مفاخر ایران، به عنوان میهمان ویژه مراسم، ضمن تبریک روز معلم گفت: به هر کسی که گچ در دست بگیرد نمی توان لقب معلم را داد. دکتر حسن بلخاری ضمن تشکر و قدردانی از دکتر سروش اکبرزاده و دکتر موسوی برای برگزاری مراسم بزرگداشت این پژوهشگر برجسته گیلانی گفت: آدم هایی که دید وسیعی دارند، در صدد برگزاری چنین برنامه هایی خواهند بود. وی افزود: گیلان مهد فرهنگ و هنر است و علمای فرهیخته بسیاری در این استان سرسبز زندگی کرده و می کنند، من از صمیم قلب امیدوارم که برگزاری چنین مراسم بزرگداشتی برای نکوداشت علما و بزرگان عرصه های مختلف علمی، فرهنگی و هنری کشورمان تداوم داشته باشد. وی افزود: یکی از ویژگی های خاص کشور ما این است که در طول تاریخ در سراسر کشور، بزرگان و فرهیختگان بسیاری در همه نقاط ایران حضور داشته اند که مایه افتخار ما درتمام دنیا بوده اند و نام کشورمان را در همه جای جهان حتی به تعبیری تا ثریا بالا برده اند. دکتر بلخاری، در ادامه به اختلاف نظر جدی افلاطون و ارسطو در یک مسئله خاص اشاره کرد و گفت: افلاطون علم را یادگیری نمی دانست و معتقد بود که علم یادآوری،ذکر و تذکر است. چون به اعتقاد افلاطون معلم فقط آن چیزی را که دانش آموز می داند به او یادآوری می کند. اما ارسطو برخلاف افلاطون علم را یادگیری می دانست و به استادش می گفت،دانش آموز وقتی وارد مدرسه می شود مانند لوحی نانوشته، سفید و خالی است و معلم به وی علم را می آموزد. وی افزود: هدف من از بیان این موضوع این بود که به قول افلاطون باید در ذهن مخاطب علاقه به علم آموزی وجود داشته باشد تا آنچه که معلم می گوید به هدف اصابت می کند. به عبارتی اگر ذهن و جان ما آماده پذیرش یادگیری نباشد کلام معلم بر ما اثر نمی کند و بر جان ما نمی نشیند. وی در ادامه ضمن تشریح نظریه های مولانا در مثنوی در باب علم و فلسفه افزود: تدوام حیات انسان به علم و دانش بستگی دارد. سخنران بعدی مراسم، سروش اکبرزاده، ضمن تبریک نیمه شعبان و روز معلم گفت: اگر بخواهیم نام مشترکی بر این ایام قرار دهیم، شاید بتوان از نام روز طبیب نیز بهره برد. همانطور که میدانیم بوعلی سینا کتاب خود در طب را قانون نامیده چرا که برای داروها قائل به شفابخشی نیست و بیماری و تاثیر داروها و درمان را تابع قانون علیت می داند. اما همو نام کتاب دیگرش را در فلسفه، شفا قلمداد نموده، زیرا آگاهی را شفا بخش می داند. رئیس مجمع اسلامی فرهنگیان گیلان تصریح کرد: در نظام فکری بوعلی رذیلت ها ناشی از جهلند و اگر آگاهی جایگزین جهل گردد، رذیلت ها رخت می‌بندند. اکبرزاده تاکید کرد: درمان اصلی و شفاء واقعی با آگاهی تحقق می یابد و بر این اساس شاید تمام آگاهی بخشان و منجیان از رذیلت ها و معلمین را بتوان طبیبان واقعی قلمداد نمود. وی با اشاره به داستان شاه و کنیزک مولوی ادامه داد: مولوی در قصه پادشاه و کنیزک در دفتر اول مثنوی به این قضیه اشاره میکند آنجا که طبیبان جسم نمیتوانند بیمار را درمان کنند. طبیبان واقعی در نظام فکری او شاگرادان مسیحند نه بقراط! این معلم بازنشسته ضمن تجلیل از همتای خود ابراز کرد: طبیبان واقعی معلمان و پیران هستند و استاد هوشنگ عباسی که امروز در نکوداشت ایشان گرد هم آمده ایم، یکی از طبیبان است. هوشنگ عباسی در خاتمه مراسم با قدردانی از حاضران گفت : ما با رویاهایمان می آییم و با رویاهایمان می رویم و جز خاطره ای از ما به جا نمی ماند. گفتنی ست در حاشیه مراسم، طی حکمی ، مسئولیت انجمن آثار و مفاخر گیلان از سوی دکتر حسن بلخاری استاد دانشگاه تهران و ریاست انجمن مفاخر و آثار ملی به دکتر صفری تنفیذ گردید. دکتر صفری نیز طی سخنانی به اهم برنامه های این انجمن در طول سال جاری اشاره نمود. درباره هوشنگ عباسی: هوشنگ عباسی ۱۳ آبان ۱۳۳۳ در رشت دیده به جهان گشود و در رشته ادبیات و علوم انسانی فارغ التحصیل شد. وی علاوه براین که سالها در کسوت معلمی به آموزش فرزندان این سرزمین پرداخت عضویت در هیات موسس خانه ی فرهنگ گیلان ، سرپرستی گروه مفاخر سازمان میراث فرهنگی گردشگری و صنایع دستی گیلان ، سرپرستی گروه مردم شناسی گیلان ، عضویت در هیات ثبت آثار معنوی برای ثبت آثار ملی و سردبیری ماهنامه ی گیله وا را در کارنامه خود دارد. عباسی تاکنون ۲۸ اثر و افزون بر ۲۰۰ مقاله منتشر یا در همایش های علمی پژوهشی ارائه نموده است. از جمله آثار وی می توان به بازتاب نهضت جنگل در هنر و ادبیات، شاعران گیلک و شعر گیلکی  آوازهای سرزمین پدری، گیلان در سفرنامه ی سیاحان ایران، آیین های سنتی نوروز در گیلان، بازی های محلی گیلان ، گیلان نگین سبز ایران، یادبودهای انقلاب جنگل و مجموعه شعر گیلکی تی تی اشاره کرد. عباسی رتبه ی نخست پژوهش های گیلان شناسی در جشنواره شعر گیلکی ۱۳۸۰ ، رتبه ی اول پژوهش تاریخ و جغرافیا در جشنواره دکتر معین ۱۳۸۲ ، محقق نمونه ی استان سال ۱۳۸۳ ، محقق برگزیده در جشنواره تجلیل از هنرمندان و نویسندگان سال ۱۳۸۹ ، دریافت تندیس و لوح افتخار جشنواره ی انتخاب الگوهای برتر بخش های تابعه ی شهرستان رشت ۱۳۸۸ را تاکنون کسب کرده است.
دسته بندی :
گزارشات تصویری
خبرها

خبر های مهم

نمایشگر دسته ای مطالب

24 09 2025

به مناسبت 1 مهرماه، سالروز ولادت محمدعلی مجتهدی گیلانی؛ آقای مدیر

محمدعلی مجتهدی گیلانی در اول مهرماه سال 1287 هـ. ش. در لاهیجان دیده به جهان گشود. اصلی‌ترین دغدغه زندگی‌اش تعلیم و تربیت شاگردان بود. استاد ریاضی بود، ولی بیشترین وقتش را برای مدیریت دبیرستان می‌گذاشت. از صبح زود تا پاسی از شب در مدرسه می‌ماند و کارها را سامان می‌داد، از حضور و غیاب دبیران گرفته تا درس و بحث و نظم شاگردان، همه را شخصا رسیدگی می‌کرد و در انجام چندین و چند ساله‌ی این کارها هرگز خسته نمی‌شد، آن هم دبیرستانی با بیش از هزار دانش‌آموز. آقای مدیر با وجود داشتن حافظه‌ای قوی، اما از دفترچه‌ی جیبی مخصوص برای امور مربوط به دانش‌آموزان استفاده می‌کرد. دفترچه‌ای که همیشه با او بود. دانش‌آموزان دبیرستانی البرز از ایشان و دفترچه‌اش خاطره‌هایی فراوان دارند. دکتر مجتهدی در 10 تیرماه 1376 در فرانسه از دنیا رفت و در شهر نیس به خاک سپرده شد. لازم به ذکر است کتاب «آقای البرز» خاطره داستانی است که به همت بنیاد ملی نخبگان و نویسندگی محمود رنجبر به زودی منتشر خواهد شد.

15 09 2025

برگزاری نشست علمی با عنوان «اقتصاد آل‌ بویه؛ با تاکید بر تولید و تجارت ابریشم»

نشست علمی «اقتصاد آل بویه با تاکید بر تولید و تجارت ابریشم» با حضور پژوهشگران و علاقه‌مندان صبح یکشنبه 23 شهریور برگزار شد. خلاصه و چکیده سخنرانی خانم دکتر ره در نشست علمی با عنوان: تاریخ آل بویه، با تاکید بر تولید و تجارت ابریشم نام واژه بویه در شرق گیلان به مفهوم ابریشم و نوغان است. بنابراین حاکمان آل بویه که از سرزمین ابریشم‌خیز گیلان برخاسته بودند، به خوبی به ارزش و جایگاه ابریشم آگاه بودند و اقتصاد مبتنی بر ابریشم را پایه‌گذاری کردند و دیری نپایید که در شهرهای مهم گستره بویهیان تولید منسوجات ابریشمی توسعه یافت. به نحوی که عضدالدوله در شیراز شهر صنعتی برای تولید پارچه خز و دیبا احداث کرد. پارچه حریر، راخته، تافته، ملحم، مصمت، عتابی و... در نیشابور، زرنبفت در ابیورد، بنبوزی در نساء، جامه سیمگون در سمرقند، منیره در ری، و انواع منسوجات ابریشمی در دیگر نقاط پهنه بویهیان تولید شد. کاربرد البسه ابریشمی با عنوان طراز در اهدای خلعت، پارچه طلیسان برای علما و فقها، خفتان غژآگند برای سپاهیان و همچنین ابزار فراغتی منسوجات ابریشمی این کالا را مورد توجه اشراف قرار داد و به نمادی از قدرت و ثروت مبدّل نمود و سبب افزایش تقاضای آن شد. از این رو حاکمان بویه با تعیین مالیات بر آن تلاش نمودند تولیدات ابریشمی را در انحصار خود نگه دارند. صمصام‌الدوله در سال 375 ق. مالیات عشر بر ارزش کالای ابریشمی را تعیین کرد و با مخالفت مردم روبرو شد. ابونصر سابور نماینده بهاءالدوله دو بار اقدام به تعیین مالیات بر ابریشم نمود بار اول به شورش بازرگانان روبرو شد و بار دوم تا حدودی موفق شد و بهانه‌ای دست مخالفان داد تا او را برکنار و عمیدالجیوش اداره بغداد را بر عهده گیرد و سه سال مالیات را ملغی سازد. در نهایت ابوعلی پسر کالیجار توانست با ایجاد شبکه بانکداری با نام صراف هر گونه مبادله تولیدات ابریشمی را در انحصار خود قرار دهد و بر آن مالیات ببندد. با این وجود جایگاه صنعت ابریشم در دوره آل بویه نماد فاخر در زندگی دنیوی بود و حتی در مرگ‌جامه‌ها نیز کاربری یافت و با هنروری باورداشت‌های نمادین فرهنگ اساطیری ایران را به فرهنگ اسلامی درآمیخت. پارچه‌های ابریشمی باقیمانده از دوره آل بویه در موزه‌های لوور و سن‌ژوزه در پاریس نگهداری می‌شود و دست‌یافت‌های کاوش‌های اخیر در شهر ری در موزه دوره اسلامی تهران دیده می‌شود. پژوهش حاضر بخشی از مطالعه تاریخ اقتصادی و تاریخ هنر در دوره بویهیان بود که به اختصار در نشست تخصصی اقتصاد آل بویه با تاکید بر تولید و تجارت ابریشم ارائه شد. در انتهای این نشست به سوالات حاضران در جلسه پاسخ داده شد.

29 07 2025

برگزاری کارگاه کاربردهای هوش مصنوعی ویژه دانشجویان نابینا

نخستین کارگاه آموزشی کاربردهای هوش مصنوعی ویژه دانشجویان نابینا، صبح روز یکشنبه ششم مرداد 1404 در پژوهشکده گیلان‌شناسی دانشگاه گیلان برگزار شد. در آغاز این کارگاه، آقای دکتر محمود رنجبر، مدیر پژوهشکده گیلان‌شناسی، ضمن خوش‌آمد‌گویی به حاضران، به تحولات حوزه فناوری هوش مصنوعی و اهمیت بهره‌مندی هر چه بیشتر از این ظرفیت اشاره کرد. همچنین آقای احمد ممتازی، رئیس هیئت مدیره انجمن خدمات فرهنگی و رفاهی معلولین بینایی گیلان، با تاکید بر نقش هوش مصنوعی در آموزش، بر ضرورت یادگیری روش‌های استفاده از این فناوری نوین تاکید کرد. در این کارگاه سه ساعته که با حضور دانشجویان نابینای گیلانی، والدین آن‌ها، و برخی از مددکاران و کارکنان انجمن خدمات فرهنگی و رفاهی معلولین بینایی گیلان برگزار شد، شرکت‌کنندگان با ابزارهای عمومی هوش مصنوعی، الگوهای نگارش پرامپت، و کاربردهای این فناوری به عنوان ابزاری برای یادگیری آشنا شدند.

17 05 2025

اسناد بلدیه رشت که توسط مهندس روبرت واهانیان، پژوهشگر تاریخ شهر رشت در طی چند دهه گردآوری شده است، در نشستی تخصصی مورد ارزیابی قرار گرفت.

این نشست 25 اردیبهشت 1404 با حضور کارشناسان مرکز اسناد و کتابخانه گیلان، شهرداری و شورای شهر رشت، دانشگاه گیلان، پژوهشکده گیلان‌شناسی و جمعی از فرهیختگان رشت در منزل مرحوم استاد فریدون نوزاد انجام شد. اسناد مذکور از دوره مشروطه تا دهه 80 خورشیدی را شامل می‌شوند. در این جلسه مقرر گردید: توسط استاد رضا نوزاد بر اساس کرونولوژی تاریخی و اولویت، اسناد در سه بخش تنظیم و آماده نشر شود. انتشارات فرهنگ ایلیا اسناد تنظیم شده را در سه مجلد حروفچینی، صفحه‌آرایی و آماده نشر نماید. کمیسیون فرهنگی شهرداری و شورای شهر رشت سه مجلد آماده شده را که بخشی از هویت تاریخ معاصر رشت است، منتشر نمایند. دکتر سیدهاشم موسوی عضو هیات علمی دانشگاه گیلان بر روند تنظیم و نشر این اثر ارزنده نظارت خواهند داشت. کتاب مجموعه اسناد بلدیه رشت، بخشی از هویت تاریخ معاصر شهر رشت و مطالعه‌ای بنیادین است که به نظر می‌رسد آغازی برای مطالعات رشت‌پژوهی در آینده خواهد بود.​​​​​​​

02 04 2025

به مناسبت 14 فروردین سالروز درگذشت آرسن میناسیان

نویسنده «داستان موسیو»: داستان آرسن داستان انسانیت است/ روزی که موسیو «مولا علی» گفت ایسنا/ گیلان. نویسنده کتاب «داستان موسیو»، با بیان اینکه آرسن میناسیان درس انسانیّت به ما می‌دهد، گفت: او به انسان به ما هو انسان توجه داشت و آن چیزی برایش مهم بود که انسانیّت را تفسیر کند. به بهانه مراسم بزرگداشت آرسن میناسیان، خیّر گیلانی و رونمایی از کتاب «داستان موسیو» با نویسنده این کتاب دکتر محمود رنجبر، دانشیار دانشگاه گیلان و ریاست پژوهشکده گیلان‌شناسی گفتگویی به شرح زیر انجام دادیم: دکتر محمود رنجبر در گفت و گو با ایسنا، گفت: «داستان موسیو» روایت دیده‌ها و شنیده‌های کسانی است که با این نیکوکار برجسته آشنا بودند. وی ادامه داد: «داستان موسیو» با سیر روایی خود قطعات خاطرات بازمانده را با توالی علّی و معلولی بیان می‌کند. رئیس پژوهشکده گیلان‌شناسی گفت: اگرچه درباره آرسن میناسیان کتاب‌های متعددی نوشته شده، اما اغلب این کتاب‌ها یا تکه‌هایی از خاطرات و نقل قول‌هایی از افراد مختلف هستند و یا معمولا به گزارش عملکرد آسایشگاه معلولین و سالمندان رشت در زمان وی می‌پردازند. این شد که دریافتم جای یک کتاب روایی داستان درباره آرسن میناسیان که بتواند با نسل جوان ارتباط برقرار کند، خالی است. وی با بیان اینکه کتاب «داستان موسیو» به ارتباط بین آرسن با تحولات و تغییرات فرهنگی و اجتماعی شهر رشت می‌پردازد، افزود: پژوهش درباره آرسن از سال گذشته شروع شد و پس از تحقیقی 6 ماهه، شروع به نگارش کردم و نگارش داستان 5 ماه طول کشید. رنجبر درباره شروع به نگارش این اثر ارزنده، گفت: تالیف «داستان موسیو» به طور مشخص از فروردین 1402 آغاز شد؛ زمانی که در مراسم بزرگداشت مرحوم میناسیان در آسایشگاه معلولین و سالمندان رشت شرکت کردم و آنجا بود که احساس کردم جای یک اثر هنری که بتواند آرسن میناسیان را به عنوان سرمایه اجتماعی نه فقط رشت، بلکه ایران معرفی کند، خالی است؛ بنابراین تصمیم گرفتم آرسن میناسیان را با ابزار هنر و ادبیات معرفی کنم. این محقّق و نویسنده گیلانی ادامه داد: در طی 6 ماه تحقیق و پژوهش، تمامی کتاب‌ها و مجلات و نشریاتی را که درباره آرسن میناسیان مطلب نوشته بودند جمع‌آوری و مطالعه کردم. رنجبر گفت: «داستان موسیو» روایتی داستانی از زندگی آرسن میناسیان است. در این کتاب تلاش کردم به روایت‌ها و خاطرات مطرح شده از ایشان وفادار باشم؛ به گونه‌ای که تمامی صحنه‌های نقل شده در کتاب مبتنی بر نوشته‌هایی است که درباره آرسن وجود دارد و زاییده صرف تخیّل نویسنده نیست. وی اضافه کرد: آرسن میناسیان درس انسانیّت به ما می‌دهد. او نگاه محدود به یک طایفه خاص نداشت؛ این در حالی است که او می‌توانست فقط به خانواده خود و هم‌کیشان و شهر خود یعنی رشت توجه کند، آن چیزی برایش مهم بود که انسانیّت را تفسیر کند. دانشیار دانشگاه گیلان با بیان اینکه آرسن انسان‌ها را به عنوان سایه و آیه خداوند می‌شناخت و نگاهش به همه انسان‌ها مبتنی بر رحمانیّت بود، گفت: آرسن برای ساخت آسایشگاه معلولین و سالمندان منتظر یک جرّقه بود، زیرا همه لحظه‌ها و صحنه‌ها برای او آیت و آزمون بود. این جرّقه در خاطره‌ای به این شکل آمده که در دیدار آرسن با دکتر حکیم‌زاده، مدیرکل وقت بهداری، سرهنگی مراجعه می‌کند و خواستار بستری شدن مادر سالخورده خود در بیمارستان پورسینای رشت می‌شود، امّا با مخالفت مدیرکل مواجه می‌شود. نقطه عطف احداث آسایشگاه همین اتفاق بود و آرسن پیشنهاد احداث آسایشگاهی برای سالخوردگان را به دکتر حکیم‌زاده داد. رئیس پژوهشکده گیلان‌شناسی گفت: در راه ساخت این بنای ماندگار، روحانیّت پیشقراول رشت همچون آیت‌الله بحرالعلوم و آیت‌الله ضیابری که چراغ هدایت انسانیّت بودند با آرسن همراه شدند و حتّی از شهروندان گیلانی دعوت کردند این بنا را برای ساخت آسایشگاه اختصاص دهند. رنجبر تاکید کرد: از جمله بانیان آسایشگاه سالمندان رشت، حسین استقامت است که زمین این مکان را هدیه کرد. حسین استقامت یکی از یاران میرزا کوچک است که پس از نهضت جنگل، به کار کشاورزی مشغول شده بود و به تشویق آیت‌الله ضیابری، زمینی را برای ساخت آسایشگاه اختصاص داد. وی در ادامه متذکّر شد: فکر و ذهن آرسن معطوف به رونق آسایشگاه معلولین و سالمندان بود تا جایی که دیگر به داروخانه کارون که اوّلین داروخانه شبانه‌روزی ایران بود، کمتر توجّه داشت. این محقّق و نویسنده اضافه کرد: آرسن در آسایشگاه یک داروخانه کوچک ایجاد کرد تا به درمان معلولین و سالمندان متمرکز شود. رنجبر با بیان اینکه آرسن میناسیان برای مسیحیان یک تفسیری از آیات انجیل است، عنوان کرد: منش و رفتار و کردار آرسن مبتنی بر آموزه‌های دینی بود. زمانی که از او برای افتتاح یک نمازخانه در اردوی دانش‌آموزی رشت در سال‌های قبل از انقلاب دعوت می‌شود، هنگام بریدن روبان افتتاحیه می‌گوید «به نام خدا، با یاد مولا علی». زمانی که آرسن نام مولا علی را بر زبان جاری می‌کند، فردی به او متذکّر می‌شود که «به عنوان یک مسیحی بهتر بود نام مسیح را می‌گفتی»، امّا آرسن در پاسخ می‌گوید «همه پیشوایان الهی برای رستگاری بشریّت آمده‌اند». وی نگاه آرسن میناسیان را برگرفته از آیه «لَا نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِنْ رُسُلِهِ» دانست و گفت: او به امام علی(ع) و امام حسین(ع) علاقه فراوانی داشت و در غالب مراسمی که در مسجد کاسه‌فروشان و مسجد گلشن که آیت‌الله بحرالعلوم و آیت‌الله ضیابری در آن به منبر می‌رفتند حضور می‌یافت.   دانشیار دانشگاه گیلان درباره علاقه‌مندی آرسن به ائمه شیعیان، گفت: آرسن حتّی پا برهنه در عزاداری‌های ایّام عاشورا شرکت می‌کرد. رنجبر خاطر نشان کرد: کتاب داستان موسیو در 172 صفحه و 14 بخش تشکیل شده و دوران نوجوانی آرسن تا وفات او را در بر می‌گیرد. وی درباره بازتاب مسائل اجتماعی در کتاب «داستان موسیو»، یادآور شد: در جریان درگیری‌های داخلی در شوروی سابق، در سال 1299 عدّه‌ای از مردم ارمنستان کوچ کرده و وارد گیلان می‌شوند. در آن زمان میرزا کوچک بر گیلان مسلّط شده بود و مناطق مختلف استان تحت سیطره نهضت جنگل بود لذا ارمنی‌هایی که آواره شده بودند وارد بندر کیاشهر و تالش شدند و به دستور میرزا کوچک، استقبالی گرم از آنان به عمل آمد. آرسن در این زمان 13 ساله بود. وقتی این صحنه‌ها را دید و فهمید که مردم گیلان چه با محبّت از هم‌کیشان وی استقبال کردند، با خود عهد بست که خدمتگزار مردمی باشد که در حقّ هم‌کیشنانش مهربانی کردند. رئیس پژوهشکده گیلان‌شناسی با اشاره به سفر آرسن به قزوین و آشنایی او با یک پزشک گیاه‌درمانی، عنوان کرد: آن پزشک درمان‌های گیاهی و شیمیایی را مخلوط می‌کرد و فرمول خاصی برای ساخت دارو داشت. آرسن همه این فرمول‌ها را از استادش فرا گرفت و پس از فراگیری فنون دارویی در قزوین نماند و دوباره به گیلان و رشت برگشت؛ کشور آن زمان درگیر جنگ جهانی دوّم شده بود و انواع بیماری‌های واگیر همچون تیفوس و وبا غوغا می‌کرد. علیرغم اینکه برخی از افراد در چنین اوضاع نابسامان به دنبال چپاول دیگران و کسب قدرت و ثروت بودند، آرسن به فکر درمان مردم بیمار بود و داروها را با قیمت ارزان‌تر به مردم می‌فروخت و حتّی در ورودی داروخانه کارون یک صندوق برای پرداخت هزینه دارو گذاشته بود. افراد به خواست خودشان پول دارو را پرداخت می‌کردند. این همکاری و همیاری آرسن موجب شد که اقبال مردم به داروخانه کارون زیاد شود و آرسن داروخانه را سه شیفت سرپا نگه می‌داشت. بدین ترتیب داروخانه کارون نخستین داروخانه شبانه‌روزی ایران شد. وی با بیان اینکه آرسن میناسیان در حوزه‌های اجتماعی نیز سرآمد و مورد قبول مردم بود، اضافه کرد: برای آرسن انسان مهم بود و یک دزد یا بزرگ‌زاده برای او فرقی نداشت. روزی یک زن به آرسن مراجعه می‌کند و از او می‌خواهد که ضمانت همسرش را بکند که به خاطر گاودزدی در زندان است. آرسن بدون تعلّل به دادگستری مراجعه کرده و ضامن آن فرد می‌شود و رضایت فرد شاکی را که در روستا بود، جلب می‌کند و آن فرد را که مرتکب دزدی شده بود، آزاد می‌کند. رنجبر اظهار کرد: برای آرسن آن فرد، در درجه اوّل، پدر یک خانواده و یک انسان بود که حقّ حیات دارد و این جامعه است که زمینه دزدی او را فراهم کرده، بنابراین نباید اجازه دهیم دزدی کند و لذا تلاش کرد برای او در یک کارخانه شغل پیدا کند. Isna.ir/xdSGfg